Was me dat een nachtje in de tent: regen, regen en nog eens regen. En van 1u tot 2u ongelooflijke stortregen. Ik werd wakker van water dat in mijn gezicht spatte. Ik dacht dat onze oude vertrouwde tent lek was en begon als een gek rond te voelen. De slaapzak van onze Lander was ook een beetje vochtig aan de buitenkant, maar echt nat was het niet. Ik kwam tot de conclusie dat we nog droog moesten zijn, maar was er niet meer gerust in. Na wat aarzelen de kindjes naar het midden van de tent verplaatst en zelf aan de kant gaan slapen. De ganse nacht heeft het nog geregend, maar we zijn helemaal droog gebleven. Het water in mijn gezicht was naar alle waarschijnlijkheid condensvocht dat door het geweld van de regen naar beneden viel. Onze Lander zijn slaapzak is wat nat geworden van opspattend water dat door het neerklaterende water omhoog werd geslingerd onder de rand van onze tent door. Oef, we kunnen nog steeds vertrouwen op ons tentje. Gelukkig maar.

Zo kondern we dus toch gewoon droog aan de dag beginnen. Een dag die ons naar de ‘Waitangi treaty grounds’ heeft gebracht. Dit is de geboorteplaats van Nieuw-Zeeland: hier is het verdrag getekend tussen de Britten en de Maori dat uiteindelijk tot het ontstaan van Nieuw-Zeeland heeft geleid. En dat eigenlijk tot op de dag nog tot problemen leidt omdat het verdrag in het Maori – opzettelijk nota bene – niet 100% overeenkomt met het verdrag in het Engels. De Maori dachten dus iets anders te ondertekenen dan de Britten wilden dat ze ondertekenden. Je kan je wel indenken dat dat tot problemen heeft geleid.

Toegang tot de Treaty grounds kost 40 NZD per persoon, maar daarvoor krijg je toegang tot een heel mooi en modern opgebouwd museum, het domein en het gebouw waar het verdrag is ondertekend, een indrukwekkende show die je inleidt in de cultuur van de Maori en – indien je wenst – een geleide rondwandeling van 50 min. Dat laatste zagen we niet witten met de kindjes, maar zelfs zonder dat hebben we ons toch een 5-tal uur bezig gehouden op het domein. De foto’s hieronder geven een indruk.

Daarna hadden we eigenlijk gepland om een wandeling naar de Haruru falls te maken, maar het was ondertussen al late namiddag en de kindjes waren nogal moe. De rest van de namiddag hebben we dus al spelende en kokende doorgebracht op de camping. Morgen is er immers nog een dag :).