Vandaag gaan we de topattractie van het Northland bezoeken. Of beter gezegd: er door wandelen. Waipoua forest. Het laatst en tevens beschermde Kauri woud van Nieuw-Zeeland. Vroeger stond Nieuw-Zeeland er vol mee, maar omdat deze bomen massaal veel hout en ‘gum’ leverden, zijn ze massaal gekapt. Als je zo’n Kauri ziet – zelfs de gemiddelde Kauri – kan je je er wel iets bij voorstellen. Dit zijn massief grote en imposante bomen. Het grootste exemplaar (zie foto) is de 4de grootste boom ter wereld en zo’n 2000 jaar oud.

Dit is niet de oudste Kauri. Die is zo’n 3000 (!) jaar oud. Kan je je dat voorstellen? 

Na enkele wandelingen door het woud, hebben we nog een tijdje gereden tot het tijd werd om een camping te zoeken. We zitten nu in een stuk Nieuw-Zeeland waar niet zo veel te beleven is en we moeten nu een heel stuk naar beneden. Kilometers vreten dus. We zijn verzeild geraakt op in Pahi, ergens een vergeten dorp aan de kust. Een dorp dat pure vergetelheid uitstraalt. De camping is echter piekfijn in orde en we hebben er kennis gemaakt met enkele Nieuw-Zeelanders die hier van de rust komen genieten. 

Er staat hier ook een gi-gan-ti-sche vijgenboom (zie foto’s). Nog nooit zoiets gezien. Geen idee of de vijgen ook eetbaar zijn. De rust is zo immens dat we overwegen om hier nog een extra dagje te blijven hangen en wat was te doen en zo. Morgenvroeg valt de beslissing.