Als we mount Taranaki (een indrukwekkende vulkaan van ongeveer 2500m hoog) wilden beklimmen, moesten we het vandaag doen.

Zo was ons gezegd door het lokale toeristische kantoor (i-site). De volgende dagen zal het immers nog veel meer regenen. Men had er eveneens aan toegevoegd dat de top op dit ogenblik sowieso onhaalbaar was. Leek ons logisch: we hadden gisteren een glimp van de top van de vulkaan opgevangen en hadden heel wat sneeuw gezien.

Bij een infopunt op de vulkaan nog eens gepolst en uiteindelijk besloten om een stuk van de Waingogoro track te wandelen. Het doel was om tegen de middag aan de Waingongoro hut te geraken zodat we daar tenminste droog konden eten. Volgens de pijltjes was het 1,5u wandelen over 2,5 km. Dat moest wel lukken. 

Het was een hele mooie bergwandeling in opnieuw een net iets andere vegetatie dan de vorige wandelingen.

Ook onze Lander was heel gemotiveerd om op een vulkaan te stappen. En toen we ook nog eens een riviertje vol met stenen over mochten klauteren, springen en huppelen zat het enthousiasme er helemaal in.

Kwestie voor ons om het erin te houden. Na een tijdje begon het aardig te regenen, dus regenbroeken aan en kappen op zodat we droog zouden blijven. Beide kindjes hebben superflink geklauterd, gedaald en gestapt en we kwamen inderdaad rond de middag bij de hut aan. Tijd voor een welverdiende lunch en bijhorende pauze.

Daarna konden we uitgerust aan de terugweg beginnen. Daar hadden we meer geluk met het weer: het klaarde iets op en het zonnetje kwam al eens piepen zodat we nu en dan een zicht hadden op de vlakte onder de vulkaan of op een stukje hoger gelegen flank. Erg mooi. Wat moest dat niet zijn als het mooi weer zou zijn.

Moe maar voldaan kwamen we veilig terug aan de mobilhome aan. Na nog een appeltje op weg richting Hawera voor een bezoekje aan een winkel en een camping in Ohewa, iets verderop aan de zee. Na een lekkere avondmaaltijd (gebraden kip met patatjes, boontjes, komkommer en tomaat) was er nog net de tijd om wat fotootjes te gaan trekken bij de ondergaande zon en een douchke. 

De komende dagen geven ze hier in de ganse streek regen, regen en nog eens regen, dus we gaan wellicht wat kilometers vreten met de mobilhome om tussen de buien door eens een luchtje te gaan scheppen. We zullen wel zien. Ik ga alvast toch dromen van een streepje zon ;-).