Vandaag een primeur: wij hebben de kindjes wakker gemaakt. Om 8u00 waren ze nog steeds aan het slapen. Zou de wandeling van gisteren dan toch vermoeiende geweest zijn?

Na een ontbijt en wat skypen ondertussen, zijn we nog verder naar het Noorden gekropen om de regen te ontwijken. We zijn helemaal tot in Taupo zelf gereden. Hier was gedurende de namiddag slechts 40% kans op regen. Afhankelijk van het weer zouden we ofwel naar de Huka falls gaan en daar een wandeling doen, ofwel naar een vulkanisch activiteitencentrum waar binnen wat interessante dingen te zien zouden zijn voor kinderen.

Uiteindelijk is het het eerste geworden en da’s maar goed ook, want het was een heel erg mooie wandeling langs de Waikato rivier tot aan de Huka falls.

Die Huka falls was trouwens de meest drukke en toeristische attractie die we al gezien hadden: er liep hier echt wel continu een hele hoop volk rond. Ook de zogenoemde hoge hakken toeristen die geplaveide paadjes verwachten naar mooie natuurfenomenen waren hier in grote getale present, inclusief zondagse pronksjacoche.

Op de wandeling zelf was het gelukkig een heel pak minder druk.

Daarna helemaal afgezakt naar Tongariro National Park. Het weer zou morgen en overmorgen goed zijn en we kunnen de Tongariro Alpine Crossing wandelen. ’t Is te zeggen: morgen Bert en overmorgen ikzelf, want deze wandeling is niet meteen iets voor kindjes. Nu zou je het alleszins niet zeggen: ’t is hier ongelooflijk mistroostig en fris/koud weer. We zijn precies terug in Belgie. In elk geval zijn we niet de enigen die erop hopen de wandeling morgen te kunnen doen: de camping is volle bak. Hopelijk een goed nachtje slapen en daar gaat Bert dan :-).