Eindelijk: kajakken met de kindjes. Om 8u30 moeten we bij ‘Golden Bay Kayaks’ zijn. We krijgen er een warm onthaal en na het inschrijven begint de briefing over het gebruik van het veiligheidsmateriaal en de zeekajak. De kindjes kunnen ondertussen op het strand spelen met camions, bulldozers, enz. Allemaal in het klein natuurlijk. Ook onze peddels zijn leuk speelgoed. 

Tegen 9u30 kunnen we op weg. We vertrekken allemaal met 1 dubbele zeekajak. In het midden is een vak waar je normaal bagage kwijt kan. Daar zitten onze 2 kindjes in. Het blijkt een knus vak te zijn, want ’s namiddags zullen ze er samen gezellig een uurtje in slapen. Dat heb je met zo’n rustig kabbelende zee.

Het kajakken is ondertussen geweldig. In de voormiddag is de zee zo glad als een spiegel en we zijn nog maar net de eerste baai uit of we zien al vijf zeehondjes spelen in de zee en op de rotsen. Ook zij zijn in een goed humeur en speels gezind. 

Een baai verder stoppen we voor het eerst om een appeltje te eten. 

Dan steken we de baai over. Hier zouden veel roggen (stingray) zitten. Vrij snel zien we er een, dan weer een en nog een, … . Erg mooi.

Wat ook opvalt, is dat het water erg helder is. Je kan vrij diep naar de bodem kijken. Op een bepaald moment denken we dat we zouden kunnen staan, maar als we even meten met de roeispaan blijkt dat het toch niet zal lukken. We raken zelfs niet aan de bodem. Bedrieglijk.

Tegen de middag – en wat gekres en geruzie van kindjes die moe zijn en honger hebben – zijn we aan een mooie rustige baai. Daar eten we en spelen we een beetje. 

Dan zetten we de terugtocht in. De kindjes slapen er nu lustig op los en het wordt voor ons een zeer rustige overtocht. De zee denkt er ondertussen iets anders over: het is vloed geworden en wat wind opgestoken. Het resultaat: golven van ongeveer 40 cm, maar onze kajak doorstaat dit alles met glans. Plots zijn we terug aan de zeehonden. De kindjes slapen nog altijd. Even een strandje opzoeken voor een mandarijntje en een korte zwemsessie in de zee en dan een laatste keer naar de zeehondjes om dag te zeggen.

De dag zit er op. We rijden nog 1,5 uur tot Motueka. Daar hebben we morgen zeker GSM ontvangst zodat we kunnen bellen en skypen voor Lander zijn verjaardag. We versieren de mobilhome nog, zetten de pakjes en het kaartje klaar en alweer ons bedje in. Tot morgen!