Eerst een heel eindje het binnenland in gereden om terug bij de bergen uit te komen. Tegen de middag waren we bij Mount Somers waar we de wandeling naar de Sharpling falls wilden doen. Eerst een mooi picknickplaatsje zoeken.

Helaas bleek deze wandeling afgesloten sinds de aardbeving: er zijn hele rotspartijen naar beneden gekomen en er kunnen er nog vallen. Ze suggereerden daarom een beklimming tot Duke Knob om daar even van het uitzicht te genieten. Daar hebben we onze wandelwoede dan maar op afgekoeld. Het was een serieuze beklimming op iets dat nauwelijks een pad was: geen plaats voor 2 naast elkaar, vrij steil naar boven via stenen, wortels en ander gerief. Wel erg mooi en aan de top hadden we een heel mooi zicht – mits we nog een extra rotspartij beklommen. 

Een Nederlands echtpaar dat samen met ons aan de beklimming begonnen was, stond vol bewondering voor de snelheid waarmee wij – en in het bijzonder onze Lander – naar boven gingen: zij kwamen buiten adem boven toe waar wij al terug gereed stonden om aan de afdaling te beginnen. 

 Op onze camping bleek er bijzonder veel wind te staan, maar de verhalen van de andere campers in overweging genomen, bleek dat nog niets in vergelijking met de dag ervoor: toen zijn er tenten gewoon gaan waaien. Nu gingen gewoon onze stoelen waaien. 

Nog even lopen en een verkwikkende – lees: koude – douche als voorbereiding op de wandeling van morgen waar we een ander stukje van Mount Somers gaan beklimmen en bewonderen.