We wilden ‘eventjes’ de WOF (= keuring) van onze mobilhome laten doen. Viel dat even tegen: afgekeurd.
Er waren wat normale slijtage dingen, maar ook roest. Dat was al een opmerking bij de vorige keuring en we hadden hem er ook voor laten behandelen in Dunedin, maar blijkbaar was dat onvoldoende.
Dat is een streep door de rekening. We zijn dan maar even langs een garage gepasseerd om een schatting van de kosten te laten maken: 2000 $. Maar ze konden het niet meteen doen: er moeten wat onderdelen besteld worden. We hebben echter geen tijd om te wachten, dus beslissen we om door te rijden naar Auckland en hem zo te verkopen, mits een fixe reductie in de vraagprijs. Onze mobilhome wordt zo een koopje, als je tenminste de moeite wil doen om hem te laten maken. We zullen zien wat er de komende dagen gebeurt.

Het eerste gedeelte van de rit vandaag – tussen Gisborne en Opotiki – is prachtig. We rijden eerst door mooie grasgroen heuvellandschap. Hier en daar een idyllisch riviertje en schapen die ons nakijken. Vervolgens worden de bergen iets groter en zijn ze volledig met subtropisch regenwoud begroeid. De rivier waar we naast rijden, zigzagt tussen de bergen door. Wij dus ook aan laag tempo.

Langzaamaan wordt het landschap minder en minder bergachtig en ook minder interessant: het kilometers vreten kan nu echt beginnen. Het wordt al snel duidelijk dat we vandaag niet meer in Auckland zullen raken, dus beslissen we op tijd te stoppen op een mooi plaatsje. En dat is nu het mooie aan Nieuw-Zeeland: om elke hoek ligt wel een prachtige plaats verscholen. Nauwelijks een half uurtje later stonden we op een gratis plaatsje, rustig aan een sfeervol en eenzaam strand.

Na een fijne strandwandeling waren we weer wat uitgewaaid en kon ik beginnen kokkerellen – zoals zo vaak – onder grote interesse van de kindjes. 

Na het eten nog wat buiten spelen op het pleintje hier en dan kindjes in bed, terwijl wij buiten op een bankje aan het strand nog wat mailtjes typen, bloggen en mobilhome verkopen. Ook hier kan het leven wat stresserend zijn, maar even uitwaaien en eens diep ademhalen in de prachtige natuur verlicht een en ander wel. Misschien nog iets om mee te nemen naar huis…