De engelsen hebben een gezegde: “It’s raining cats and dogs” om te zeggen dat het pijpenstelen regent.

Wat we tot hiertoe gehad hebben, lijkt meer op “Het regent olifanten en mammoeten”. Ik vroeg me af of van onze 4x4home misschien ook een even een boathome zouden kunnen maken. Dit maar om te zeggen dat het hier regent en maar blijft regenen. Ongelooflijk.

Het is ook vrij warm en met een luchtvochtigheid van 98% heeft dat niet zo’n positief effect op de slaap. We waren dan ook alle 4 erg vroeg wakker. 

Daar is gelukkig ook een positieve kant aan. Ook al arriveerden de eerste potentiële kopers bijna een half uur te vroeg: we waren er al helemaal klaar voor. De kindjes en ik trokken naar de TV-kamer, Bert mocht zijn capaciteiten als verkoper nog eens testen :-).

Wat die TV-kamer betreft: de TV doet het niet en er liggen grote plassen op de betonnen vloer. Even later kwam de man van de camping even een kijkje nemen. Gisterenmorgen lag hier blijkbaar nog tapijt, maar het water komt gewoon langs de grond en de muren binnen. Dus dat tapijt hebben ze er maar uit gehaald. De grond is hier 100% verzadigd: overal liggen grote, diepe plassen. Ook de stenen paadjes zijn gewoon ondergelopen. Soms loop je beter over het gras dan over de paadjes. En soms is er gewoon geen doorkomen aan zonder natte voeten. Sandalen doen het nu een pak beter dan schoenen :-). 

De eerste kopers zijn ondertussen weg: ze maken zich een beetje zorgen over de roest. Deze namiddag laten ze iets weten, nadat ze nog een andere bekeken hebben. 

Ah, telefoon: iemand die gisteren al eens heeft gebeld voor wat informatie. Hij gaat hem gewoon kopen!! Ook al heeft hij hem nog niet gezien, behalve op foto. Hij heeft wel in het verleden met krak dezelfde gereden: hij wist een paar van de gebreken op te sommen. Blijkbaar standaard voor dat model. Maar dus alles bij elkaar toch ook vooral goeie ervaringen met deze mobilhome. Benieuwd of we de verkoop volledig kunnen afronden. Het lijkt er wel op. De man heeft ondertussen een vlucht naar Auckland geboekt. We pikken hem maandag om 9u op, ronden de verkoop administratief af en klaar is kees.

We moeten de mobilhome morgen dus volledig leeg halen, kuisen en voorbereiden voor de overdracht. We zijn dus naarstig op zoek geweest naar een verblijf en een auto voor wat over blijft van ons avontuur in Nieuw-Zeeland. Weer een hoofdstukje bijna afgerond. Weer een stapje dichter bij huis.

Alles bij elkaar is het goed dat hij verkocht is: dan kunnen we de laatste 2 dagen met een vrij en vrolijk gemoed rondcrossen en Auckland onveilig maken.

Deze namiddag zijn we nog even naar Kelly Tarlton’s Sealife aquarium geweest. Na ons bezoekje aan het aquarium in Napier wisten we dat dit een topper zou worden bij de kindjes. En dat was het absoluut, ook al was er wel heel wat commercieel gedoe rond.

We hebben opnieuw haaien gezien. Nu zelfs nog grotere dan de vorige keer. Maar daarnaast ook reuze roggen, allerhande soorten zeepaardjes – oehhhs en aaaaahs zijn hier op zijn plaats -, een octopus, 3 soorten kwalletjes, zeeschildpadden, de koning van de pinguïns, enz. Er was ook een doe-stand waar je aan zeesterren mocht voelen en waar ze lieten zien hoe een zeester een mossel aan het verorberen was. En ik die dacht dat een zeester een lief beestje was. Blijkbaar zat er normaal gezien ook een krabje in het aquarium, maar ze zijn erachter gekomen dat ook dat ten prooi is gevallen van een van de zeesterren. Ze weten zelf niet goed hoe dat is kunnen gebeuren. Wat is de natuur toch spannend en verrassend, nietwaar? 

Van spannend gesproken: met zo’n mobilhome in het drukke verkeer van zo’n stad manoeuvreren, is ook best spannend. Wat ben ik dan blij dat we maar een kleintje van 5,5 meter hebben en niet zo’n gigantisch lange. En een gigantische stad met een gigantische drukte is het hier wel: 1 op 3 Nieuw-Zeelanders woont immers in deze stad. Dat kunnen we van Brussel niet zeggen….