Vandaag geeft men de ganse dag regen: van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Bovendien zou het volgens de eigenaar hier extra hoog tij worden. Aangezien onze tent op de rand van het strand staat, vroeg hij dus om te verhuizen naar een andere plaats. Dat stond vandaag dus als eerste op ons programma: onze tent afbreken en terug opstellen. Gelukkig hebben we een superhandige tent, dus een half uurtje later was dat volledig gefixt (en natuurlijk ook dankzij de helpende handen van de kindjes ;-)).
Gezien de regen – en we de meest interessante dingen in de onmiddellijke omgeving al gezien hebben – besluiten we om naar het Wairere Boulders National Park te rijden. Dat is ongeveer een uurtje rijden van de camping. Daar zien we dan wel weer hoe het weer precies is. We hebben geluk: de regen ter plekke valt goed mee: het regent wel wat, maar het is hier eerder motregen. Aangezien het ondertussen alweer middag is, eten we eerst nog onze picnic op, voor we het park intrekken.
De boulders zijn gigantische basalten rotsblokken die in een mooie vallei opeengestapeld liggen. Met gigantisch, bedoelen ze ook werkelijk gigantisch. Helaas is dat heel moeilijk over te brengen op foto.
De vallei bestaat verder uit subtropisch regenwoud. Niet meteen de vegetatie die we in België gewoon zijn. De planten die we thuis in het klein binnen in bloempotten zetten, leven hier ‘in het echt’ en vooral ‘in het groot’. Voor Louis en Maria: zelfs jullie megagrote woonkamer vullende kamerplant van een tijdje geleden, valt hier eerder klein uit. Al zou hij hier niet misstaan :-).
De paadjes waren doorgaans iets minder begaanbaar dan gisteren: het was voortduren klauteren, klimmen, bukken en overal tussen wringen. Ideaal terrein voor onze Lander. Ons Fientje had er minder plezier in en verkoos eerder in de nek te zitten of stil te staan.
Na een tochtje van ongeveer 2,5 tot 3 uur, waren we terug aan de auto. Na nog een korte babbel met de oprichter van het reservaat, zetten we de rit richting Paiha terug in. We besloten echter nog een ommetje te maken via Kawaka om daar de publieke toiletten nog even te gaan bezoeken. Die zijn ontworpen door de eco-architect Friedensreich Hudertwasser. Ook dat ommetje was de moeite waard.
Ondertussen is het ook duidelijk geworden dat de verzekering niet zal tussenkomen in de kosten aan onze mobilhome. Iets waar we ons aan hadden verwacht, al hoopten we natuurlijk dat het anders zou zijn. Het goede nieuws is dan weer dat de garage de stukken vandaag heeft binnengekregen en onze mobilhome morgenavond klaar zou moeten zijn. We gaan dus onze laatste nacht tent in. Jippie!!!