Kindjes waren heel laat wakker (8u), dus dat betekende een hele luie langzame ochtend. Het spookdorp was nog steeds ontzettend rustig. De tocht langs de smalle weggetjes gelukkig ook: geen enkele tegenligger. Oef.

Na een tussenstop in Reefton – een Bonanza achtig dorp – en een picknick stop iets verder, zijn we via Lewis Pass de Zuidelijke Alpen doorgebold naar Hanmer Springs. 

De kindjes sliepen, daar moesten we gebruik van maken. De weg was zeer mooi en bij wijlen wat surrealistisch: hoge bergen rondom, maar toch rijden in een vrij brede vlakte ertussen. Bevreemdend vond ik dat.

Hanmer Springs bleek een toeristische voltreffer: pokkendruk is het hier. Het lijkt wel Blankenberge. Het spoorde ons meteen aan om verder te rijden, maar het was schitterend weer (om bv te wassen) en ook de kindjes wilden absoluut niet meer verder. De eerste camping was volzet, maar op een 2de – duurdere – vonden we nog een plaatsje mits we 2 nachten zouden blijven. Hier gaan we dus oudjaar vieren, in een camping propvol Nieuw-Zeelanders en bijhorende kroost. Op zich is dat nog wel leuk: onze Lander had meteen vriendjes gemaakt om mee te spelen. Leuk om te zien. Al bij al zal het nog wel meevallen hier. We hebben alleszins supergoeie GSM ontvangst.