We waren eergisteren al naar de botanische tuinen geweest, vandaag gaan we voor een stadsbezoek aan Christchurch.

Bij ons eerste bezoek hadden we niets gemerkt van de verwoestende aardbevingen van 2011. Integendeel, we hadden al glimpen mogen opvangen van de prachtige stad die Christchurch wel degelijk is. Er staan prachtige Engelse gebouwen. Er rijden mooie toeristentrammetjes rond en er is veel groen te vinden. 

Nu we het echte stadscentrum binnenwandelden, drong geleidelijk aan de omvang en de verwoestende kracht van de aardbevingen van 2011 door. Eerst zagen we wat gebouwen die recht gehouden werden door zware metalen stutten, vervolgens de kathedraal die grotendeels in puin is gelegd en op vele plaatsen stellingen rond gebouwen, ingepakte gebouwen, enz. 

Hoe meer we rondwandelden, hoe meer we van de catostrofe konden opmerken: leegstaande gebouwen hier, verzegelde gebouwen daar, nog verder half afgebroken gebouwen, …
Het ergste waren de ontelbare lege plaatsen in het centrum van de stad. Je voelt gewoon dat er iets niet klopt, dat er gebouwen hadden moeten staan tussen die andere kantoren en winkelcomplexen, maar ze zijn er niet.
We hebben zeer, zeer triest en vol ontzag voor de kracht van moeder natuur rondgelopen. We zijn immers al 5 jaar na de aardbevingen ondertussen. Onze Lander was niet eens geboren toen Christchurch zo zwaar werd getroffen.

Toch voel je bij veel mensen hier vooral blijdschap om wat nog wel rechtstaat. Bovendien voel je dat het ook wel een beetje als een kans wordt gezien: sommige straten worden nu verbreed en – al dan niet verplicht – volledig heraangelegd.

Christchurch is weliswaar zwaar getekend door de gebeurtenissen, maar vind ik toch nu al een hele mooie stad. En ze zal in de toekomst nog veel mooier worden. Dat kan je al zien.
Zo is bv de tijdelijke kathedraal – gemaakt van karton – een prachtig bouwwerk. 

Ook het kunstmuseum is er eentje om u tegen te zeggen en de nieuwe gebouwen die worden opgetrokken zien er geweldig uit. Over 10 jaar ga je deze stad niet meer herkennen.

Rond 15u had ons Fien er echt wel genoeg van en zijn we vertrokken richting Kaikoura, de stad die eerder dit jaar erg getroffen is door de aardbevingen. Een blik op het weer leerde ons dat we er beter vandaag en morgenvoormiddag nog van kunnen geniet, want morgennamiddag wordt erg nat. We zijn dus op tijd gestopt om nog eens over een strand te wandelen en in het zonnetje te zitten. 

Morgenvroeg doen we hier nog een strandwandeling en dan op naar Kaikoura.