Vandaag hebben we de dag volledig op het voorspelde weer afgesteld:
in de voormiddag geprofiteerd van het mooie weer: wat op de camping met de kindjes in de speeltuin gespeeld en een wandeling op en rond het strand van  Amberley. 

wandeling

 Daar een mosselschelp gevonden waar wel 3 man van kan eten (zie foto). Werkelijk indrukwekkend.

Mosseltje

Op korte tijd veranderde het weer van erg zonnig naar onweerachtig en tijdens het middageten werden de hemelsluizen wagenwijd opengezet.

Darkness

Dan maar op weg voor een ritje naar Kaikoura, de stad die het hardst is getroffen door de recente aardbeving en zelfs enkele dagen volledig was afgesloten van de buitenwereld. Ondertussen is er nog altijd maar 1 weg open. Die hebben wij dus genomen. Wij dachten dat het een ritje van een uur of 2 zou worden. Dat zijn er uiteindelijk 3 geworden: deze ene weg zit vol met scheuren, stukken weg die volledig verdwenen zijn, stukken berg die naar beneden zijn gekomen en zelfs een onbruikbare brug.

Alles is op een of andere manier gefixt: de aarde en stenen zijn aan de kant geduwd met bulldozers, over de scheuren is snel een extra laagje asfalt gelegd, grotere stukken zijn gewoon stevig aangestampt, hier en daar is er een stukje noodweg aangelegd en de brug is vervangen door een noodbrug. Als dit de bruikbare weg is, zou ik wel eens willen weten hoe de andere wegen er aan toe zijn.

Van de SH1 richting Picton is geweten dat hij al zeker een half jaar gesloten blijft, richting Christchurch werd gemeld dat hij open was, maar dat bleek niet het geval.

In elk geval moest er heel voorzichtig en dus ook traag worden gereden.

In Kaikoura aangekomen – nog steeds in de regen overigens – kon je ook de sporen van de aardbeving nog goed zien. Vooral aan de weg, maar ook aan enkele afgesloten gebouwen.

Bovendien is er bijzonder weinig volk voor de tijd van het jaar: deze stad voelt aan als Blankenberge: er zouden nu massa’s toeristen moeten zijn, maar er zijn er maar enkelen.

Hier hadden we graag een walvis vaart gedaan: een boottocht op zoek naar walvissen. Maar blijkbaar is de zeebodem zo fel gestegen door de aardbeving, dat de boten moeilijkheden hebben om de haven nog uit te varen. Het kan maar op enkele tijdstippen. Bovendien zijn ze ook afhankelijk van het weer. Blijkbaar is er nog maar 1 afvaart geweest na de aardbeving.

Ze hebben ons op een soort van wachtlijst gezet voor vrijdag. Benieuwd of we kunnen vetrekken. Dat zal sowieso enkel Lander en ikzelf zijn: ons Fien is nog te klein en mag niet mee. Heel erg jammer is dat.