Vandaag was echt het afscheid van het Paul, Kim, Luke en Page aangebroken. We hebben contactgegevens uitgewisseld en mogen op de terugweg zeker nog eens bij hen binnenspringen. 

Daarna op naar de Pigeon Bay en begonnen we aan onze wandeling. Het was opnieuw een pareltje en hoewel het eigenlijk maar om 1 langgerekte baai ging waar je eigenlijk gewoon langs wandelde tot aan het uiteinde was het prachtig: 

Langgerekte baai

Heuvels begroeid met goudgele grassen, hier en daar een grillige boom en struiken. Voeg daaraan nog willekeurig wat stenen toe en beeld je in dat daarin gitzwarte koeien wat rondkuieren en hier en daar een grassprietje meegraaien. Links beneden ons het mooie blauwe zeewater met hier en daar een watervogel. Prachtig. 

Prachtig 1
Prachtig 2

En de rust.

Zeker toen we aan het uiteinde waren en de zee zich in volle glorie voor ons uitstrekte met in de verte – als je heel goed keek – de contouren van een mysterieus land.

Rust 1
Rust 2

Veel te snel moesten we aan de terugweg beginnen, want dat zou opnieuw zo’n 2,5u vergen. Uiteindelijk hebben we het wel een heel pak sneller gedaan: chapeau Lander!

Meteen ook ons afscheid van Banks Peninsula. We wilden nog een stukje rijden zodat onze Lander nog wat kon slapen: hij zou vanavond rond 21u nog wakker moeten zijn om te skypen met zijn klas. Dat zou een heuse uitdaging worden. Het duurde even voor hij in slaap viel. 

Afscheid Banks Peninsula

We moesten ook dringend nog eens gaan winkelen: de koelkast was leeg, het brood en de melk op en ook fruit konden we nog wel wat gebruiken. Daarna was het veeeeeeeel te laat om nog zelf te koken. Snel een fish and chips kraampje binnen. Helaas, ook daar zijn er dus goeie en slechte. Dit keer hadden we een slechte te pakken. Volgende keer beter.

Op de camping bleken we geen ontvangst te hebben, dus zijn we daar tegen 21u terug weggereden om langs de kant van de weg ergens te gaan skypen. Helaas, er waren andere technische problemen: het lukte niet om met de klas in contact te komen. Misschien maar goed ook, want de kindjes waren dood kapot: niets was goed, alles leverde huilbuien op. Een goed nachtje slaap zal wel een en ander oplossen.