Vandaag zou een dagje rijden worden, maar het is toch veel meer geworden.

Eerst zijn we even gestopt aan de stuwdam van Lake Aviemore. In deze streek zijn enkele opeenvolgende meren die allemaal gecreëerd zijn door de mens om elektriciteit op te wekken. zo’n stuwdam is toch altijd imposant en leerrijk.

Stroomopwaarts

Stroomafwaarts

Een beetje verder alweer gestopt. Ditmaal voor oude rotstekeningen van de Maori – de oorspronkelijke bevolking van Nieuw-Zeeland. Niet meteen indrukwekkend, maar toch blij dat we even gestopt zijn.

Dan ging het in 1 ruk naar het stadje Oamaru. Wat een juweeltje. Als we ergens zouden willen wonen, is het misschien hier wel. Mooi, verzorgd en creatief zijn drie adjectieven die echt wel van toepassing zijn: op de parkjes, op de speeltuinen, op de toeristische trekpleisters, …

Ongelooflijk vriendelijke mensen ook. Kortom, een heel fijn stadje.

Het volgende fenomeen dat we wilden bezoeken, waren de Mouraki Boulders. Dit zijn quasi perfect ronde keien – zeg eigenlijk maar gerust rotsblokken – die aan het strand bij Mouraki liggen. Hiervoor moesten we bij laag tij aan het strand zijn. Het moest dus 2u voor of na 17u30 gebeuren. Tegen dat we daar waren, sliepen de kindjes en Bert en Lander hadden feitelijk geen zin om te gaan. Uiteindelijk ben ik dus met ons Fien geweest. Leuke uitstap, mooi fenomeen.

Daarmee zit de dag er weeral op. Morgen verder rijden naar Dunedin.