Vannacht een bewogen nachtje achter de rug: er was bijzonder veel wind bij Lake Dunstand. We werden regelmatig goed door elkaar geschud en bovendien hoorden we plots ook een hele luide knal. Duidelijk iets dat tegen onze mobilhome vloog. We dachten dat het niet zo erg zou zijn en hebben gewacht tot ’s morgens vroeg om te bekijken of er schade was.
Helaas: we vonden een serieuze deuk in onze deur en zelfs een snee in het metaal. Bij nader inzien vermoeden we dat de tafel van de buren is gaan vliegen. We gaan eens zien wat de verzekering hiermee doet. Voorlopig de snee netjes afgeplakt.
Daarnaast heeft de gas-aandrijving van onze koelkast het vandaag ook begeven. Ze kan op gas, op 12 volt en op 230 volt werken. De laatste 2 doen het nog, maar de eerste eigenlijk niet meer (soms nog eventjes). Dat is vooral een probleem wanneer we een lange wandeling doen of aan freedom camping waarbij we geen electriciteit hebben.
Dat alles maakt dat we maar eens naar Dunedin zullen rijden om een specialist naar beide problemen te laten kijken. Maar da’s dus niet voor vandaag.
Vandaag zijn we begonnen met een wandeling vlakbij Alexendra bij de Butcher’s Dam: de ‘Flat Top Hill half day loop track’.
Noot bij foto: zie ook het water van het stuwmeer dat onder de brug, maar over de dam zelf loopt. Spectaculair!!
Het landschap is hier ondertussen veranderd in eerder desolaat met vegetatie die duidelijk niet heel veel water nodig heeft. Hier valt niet zo veel regen, dat is wel duidelijk. Ook de informatiebordjes bevestigen dit: de dam is al 100 jaar geleden aangelegd om een waterreservoir te hebben dat Alexendra kon bevoorraden.
Ook de felle en strakke wind doet zijn duit in het zakje om het allemaal nog wat onguurder over te laten komen.
Het landschap mag dan desolaat zijn, maar het is ook ronduit prachtig en de vergezichten in de vallei en later ook op Alexandra zijn verbluffend.
Nog iets opmerkelijks aan deze wandeling is de indringende tijmgeur. Dit komt omdat een groot deel van deze heuvels quasi volledig begroeid is met tijm. In het begin is dat een aangename geur, maar er treedt blijkbaar geen gewenning op en na enkele uren heb je het wel gehad met die geur. Dat heeft ons er echter niet van weerhouden om enkele takjes mee te nemen voor in mijn kruidenkast :-).
Dat onze Lander de wandeling flink uitwandelt, is geen nieuws meer. Wel dat hij deze keer ook een rugzak heeft gedragen: hij moest en hij zou ook een rugzak meenemen. Schattig toch.
Na de wandeling moe maar voldaan doorgereden tot Millers flat. Onderweg nog gestopt bij een van de vele fruitkraampjes langs de weg: je kan hier kersen, abrikozen, nectarines, perziken, … recht van het veld kopen. Er zijn zelfs plaatsen waar je ze zelf mag plukken als je wil. Dat laatste doen we nu even niet, want de kindjes slapen.